Heb je altijd al meer willen weten over het vastleggen van rallys als Dakar, de Morocco Desert Challenge en de Africa Race? Lees dan snel verder. We stelden 7 vragen aan Marcel Vermeij, oprichter van Rallymaniacs. Marcel is, na jarenlang de Dakar op TV gevolgd te hebben, op de motor een aantal reizen gaan maken in Noord-Afrika. Zo is hij bij de rally betrokken geraakt. In 1998 schreef Rallymaniacs voor het eerst over de Dakar op internet en sinds 2005 is Rallymaniacs professioneel actief in de wereld van de rally-raids. "We doen berichtgeving en verzorgen de fotografie van natuurlijk de Dakar, maar ook vele andere rally’s. Rally-raid is populair in Nederland en Nederlandse deelnemers kom je dan ook overal tegen. Dat maakt het voor ons interessant deze deelnemers te volgen.
Hoe ga je te werk bij het fotograferen van een rally?
Als het even kan nemen we onze eigen 4x4 mee. Deze is volledig als rallyauto geprepareerd en voldoet aan alle eisen. De Serres Rally in Griekenland doe ik op een enduro motor, omdat er veel op technisch moeilijke en smalle paden gereden wordt. Voordeel van de eigen 4x4 is dat deze zo ingericht is dat alle fotospullen veilig vervoerd kunnen worden, deze uitgerust is met alle benodigde materialen en technisch goed onderhouden wordt. Tijdens de rally probeer je één of twee fotoplekken te pakken. We maken dagelijks een selectie met de mooiste platen die we nabewerken in Lightroom. Iedere fotograaf heeft z’n eigen signatuur. Al sinds 2012 zijn we heel erg bezig met het verder ontwikkelen van de nabewerking, wat je ook in andere disciplines steeds meer terugziet.
Wat zijn de grootste uitdagingen bij het fotograferen van een rally als Dakar?
Het vinden van de juiste locaties en de mooiste plekjes is altijd de grootste uitdaging. Vaak is het dan handiger om 's avonds al te vertrekken en te slapen in de buurt van de plek waar je wilt gaan staan. Maar het een groot deelnemersveld, dat meestal heel erg uit elkaar trekt, kun je ook weer niet te ver in de proef gaan staan omdat je dan uren staat te wachten op de laatste deelnemers die nog voorbij moeten komen. Ervaring is dan een groot voordeel. We (Rallymaniacs) zijn drie keer per jaar in Marokko, daar kennen we ondertussen veel mooie plekken.
Hoe maak je een goede rally foto? Welke elementen zijn daarin onmisbaar?
Hoe beter de rijder, hoe makkelijker het is om goede foto's te maken. Ik heb zelf ook amateur rally's op de motor gedaan en dan kun je aardig aanvoelen wanneer een rijder een sprong of een drift kan maken. Natuurlijk wil je mooie close-ups van vette acties, maar het is zeker zo belangrijk dat mensen kunnen zien in welk landschap een rally zich afspeelt. De fabrieksrijders gaan zo hard, dat die bijna overal wel springen en acties maken. Dan is het dankbaar fotograferen.
Wat is het meest bijzondere dat je hebt meegemaakt tijdens het fotograferen van een rally?
Het blijft een kick als je na urenlang in de nacht doorrijden of als je al weer heel vroeg op pad gaat op de ultieme fotoplek komt te staan. Een volle actie met een mooie achtergrond. Natuurlijk hebben we al van alles meegemaakt. Deelnemers die crashen, zandstormen, de persauto op z’n kant. In Albanië was een eenvoudige rivierdoorwading na een nacht met eindeloze regenbuien veranderd in een kolkende rivier. Al vrij snel gingen motorrijders kopje onder. Ik heb m'n camera’s aan de kant gelegd en ben mensen gaan helpen. Een Engelse motorrijder was z’n motor helemaal kwijt. Na lang zoeken vond ik hem onder water terug en sindsdien bestelt hij foto’s bij ons. Na zo’n 80 rally’s zijn er tientallen leuke anekdotes.
Met welke apparatuur werk je op dit moment?
Twee body’s van Canon, een 1DX en een 1DX Mark II. De beste body’s voor dit werk. Na iedere rally laat ik de sensoren bij Kamera-Express in Capelle reinigen en meestal beginnen ze al te lachen als ik binnen kom lopen. Terwijl ik super zuinig ben op m’n spullen! Ik wissel zo min mogelijk, maar natuurlijk ontkom je er niet aan dat er stof in de camera komt. Ik heb een 24-70mm en een 70-200mm die ik dagelijks gebruik. Een Sigma 35mm f/1.4 is erg fijn in het bivak als het donker is en een Canon Fisheye zorgt voor leuke aanvullingen. Als het even kan hebben we ook nog een Mavic Pro drone mee, de luchtbeelden vanuit de woestijn zijn een fantastische aanvulling.
Wat is er specifiek zo fijn aan deze apparatuur?
Vooral de body’s hebben het zwaar. Het vele stof en zand is killing. De 1DX is erg robuust en kan de omstandigheden goed aan. De kleuren, de snelheid van de autofocus, het blijft een genot om mee te werken.
Zijn er specifieke eisen waar jouw apparatuur aan moet voldoen?
Robuust en betrouwbaar, naast natuurlijk de beste kwaliteit foto’s. In de duinen kun je fantastische foto’s maken, maar soms kiezen rijders andere lijnen of maken ze een nieuw spoor. Dan moet je ze van verder weg pakken. In dat geval is het fijn dat je (noodgedwongen) nog kunt croppen en toch een goede kwaliteit foto kunt leveren.
