Sony 70-400mm F/4.0-5.6 G SSM II (SAL70400G2.AE)

Zoom of multi vastbrandpunt?

Een zwaargewicht, letterlijk want op mijn Alpha 99 weegt de combinatie bijna 3 kg! Niet echt wat je noemt een vestzakcameraatje. Maar wat een genot is dit. De ingenieurs van Sony hebben iets gepresteerd waarbij het label “made on Mars” niet zou misstaan. Goed... het kost een paar centen maar daar krijg, euh, koop je dan ook iets voor. Waar zal ik beginnen met het beschrijven van dit monster... Mechanisch gezien is het een massief brok degelijkheid. Het zoomen gaat stug maar niet op een onprettige manier en dat stugge zorgt ervoor dat de zoomstand blijft staan en niet spontaan onder invloed van de zwaartekracht verlengd. En daarmee is dit exact wat ik zocht, hij blijft op het brandpunt staan waar ik hem hebben wil en daarmee is het een soort van multi-vastbrandpunt objectief geworden. Wil je veel en snel zoomen dan zul je er een kluif aan hebben. Wil je de kwaliteit van meerdere vaste brandpunt objectieven in 1 buis dan is dit wat je zoekt en in die zin dan ook spotgoedkoop. Reken maar eens uit wat die reeks aan vaste brandpunters van gelijke kwaliteit kost... nee... wordt je niet vrolijk van en dan heb ik het nog niet gehad over omvang en gewicht van zo een collectie. Alles voelt oerdegelijk maar daar komt meteen wel een bijzonder minpuntje om de hoek dat voor de degelijkheid een 4 tot gevolg heeft. Volgens Sony's eigen zeggen is hij niet weathersealed en dat is een tegenvaller want voor 2200 euro mag je dat gewoon verwachten. Zoomen is 1 ding... scherpstellen een ander. Op mijn 99 gaat dit echt snel, razendsnel. Goed... hij haalt niet de onwaarschijnlijke snelheid van de 4100 euro duurdere 300/2.8 (die lijkt bij het scherpstellen gewoon een stukje over te slaan) maar dit objectief presteert het toch om in een indrukwekkend tempo het doel te pakken. Als je daarbij de ingebouwde limiter gebruikt dan loopt die snelheid nog eens op en combineer ik dat met de zonefocussing van mijn 99 dan gebeurt er iets onwaarschijnlijks: tussen twee voorwerpen door die buiten de ingestelde focuszone liggen stelt hij razendsnel scherp alsof er geen andere voorwerpen in de buurt zijn. Mijn onderkaak zakt een centimeter en onder mijn mond op de grindtegels vormt zich een plasje. Kwijllllll.... Overigens is er geen infraroodmarkering op de verder uitstekend afleesbare afstandschaal aangebracht. En dan het beeld. Want dit klinkt allemaal wel leuk maar het is pas feest als het beeld ook nog dat enorme bedrag waard is. Nou... voor de jargonfetisjisten heb ik slecht nieuws want er prijkt geen “APO” op de buitenkant van de lens. Maar wat er aan glas in deze koker zit heeft die aanduiding dan ook met straatlengtes overtroffen. In de hoeken van het beeld op 70-135-250 en 400mm vind de puritein bij de donkere overgangen na fors inzoomen op de foto een dunne blauwe zweemrand die in Lightroom met 1 klik verdwijnt. Dit is bizar. En vignettering op dezelfde brandpunten is bij open diafragma gewoon praktisch niet aanwezig, alsof er al 2 stoppen diafragma zijn opgeofferd. Dus het schieten met open diafragma is dus gewoon schoon! Ik heb twee Zeiss objectieven, de 24 en de 85, maar die zetten die prestatie dus niet neer. Nu hebben die ook wel een grotere maximale opening maar max is max en mijn 100-300 APO D 4.5-5.6 vignetteert bij volle opening alsof hij aan vertigo lijdt. Kortom... ook optisch is dit apparaat van een ongekende kwaliteit. En dan de praktijk: Een voetbalwedstrijd op halfveld voor de “kleintjes”. Ik stel de limiter van het objectief in op 3 meter tot oneindig en de zonefocussing op mijn 99 op 5 tot 20 meter. Ik heb nu de autofocus op AF-C staan en had daarbij nog tracking kunnen inschakelen maar dat heb ik bewust niet gedaan om te kijken wat alleen de lens kan. En dat is verre van gering. Hij lijkt niet meer onscherp te kunnen worden. Alleen wanneer een andere speler dominant in de weg gaat staan raakt mijn autofocus in de war maar verder... perfect! Ik kan niet anders zeggen of ik zou hem echt tekort doen. Om het gras recht te doen qua kleur heb ik een Zeiss polarisatiefilter geplaatst en dat levert een lichtverlies op tussen 0,5 en 1,5 stop maar daar heb ik geen last van op 800 iso. De met 'fluweel' bekleedde zonnekap is enorm en heeft een schuifje om het polfilter te bedienen wat even geniaal als effectief is. De meegeleverde tas is mooi afgewerkt maar die zal weinig van haar bewoner genieten want die verdwijnt in mijn koffer of tas. Eigenlijk zou die tas los verkocht moeten worden want wat moet je ermee als het objectief toch in je rugzak of koffer bivakkeert? Voor op het statief is er een gondel aangebracht om de bajonet te ontlasten. Wil je daar geen gebruik van maken dan is de gondel in een handomdraai te verwijderen. Lang verhaal met mooie moraal: veel geld maar nog meer kwaliteit. Erg lovend verhaal? Tja... maar hoe kan het ook anders. Sony heeft hiermee een objectief neergezet die met recht en trots de “G” mag dragen!